untitle

καλησπερα.
εντάξει,παράπονο κανένα
μπορώ να πω πως τον τελευταίο καιρό εχω αρχίσει να αγαπώ τον εαυτό μου και όσους βρίσκονται γύρω απο μένα...
νταξει,ψέματα,παντα μα πάντα θα υπάρχει ένα κενό μεσα μου....δεν ξέρω γιατι,και μάλλον δεν θα μάθω ποτέ,ελπίζω απλά κάποια στιγμή να βγώ λάθος
άλλωστε γιατί να είμαι έτσι...θα πρεπε να περνάω καλά...να βγαίνω με τους φίλους μου και να διασκεδάζω...
ναι δεν παιζει...ελπίζω κάποιος εκεί εξω να με καταλαβαίνει...να καταλαβαίνει πως νιώθω,να με νιωθει ρε αδερφε...
κοροιδεψε με αν θες,πες οτι ειμαι ενας ακόμα φλώρος που λεεί πίπες η ενα emo που την εχει δει αλλιως...
οχι φιλε,οχι ενα νορμαλ παιδι ειμαι απλα κατι γινεται μεσα μου,κατι πραγματικα οχι καλο...
ξερεις,βλεπω λαθη παντου...οτι κανω λαθος,οτι νμιζω οτι πιστευω οτι αγαπω λαθος (οχι εσυ ειρηνη,αν κατι εκανα καλο σαυτην την ζωη ηταν και ειναι να σε εχω στην ζωη μου..)
τεσπα αυτα,τα λεμε...