οταν αγαπησεις το γελιο σου και την αναπνοη σου....

καλησπερα..ενα μηνα πριν το τελος-αρχη της Ζωης μου.Μια περιοδος κρισιμη,δυσκολη,χρειαζεται αληθεια δυναμη να αντεπεξελθεις,να αντεξεις.....
Μα που?
που να στιριχθει κανεις?λιγοι οι τυχεροι,λιγοι και αξιοζηλευτοι,αυτοι οι οποιοι εχουν εναν ανθρωπο να του λενε σαγαπω και να εννοουν το καθε γραμμα της λεξης και ολη την λεξη μαζι..
Και ναι,δεν ντρεπομαι να παραδεχθω,να παραδεχθω πως ζηλευω αυτους τους ανθρωπους,που εχουν εναν ανθρωπο διπλα τους σιγουρο,ειτε φιλο ειτε σχεση
και η αναζητηση συνεχιζεται.-μια αναζητηση ατερμονη,ατελιωτη χρονοβορα μα και επιπονη.Μια αναζητηση που η τελειωση της απαιτει ολο σου τον εαυτο.Μου λεγανε να το αφησω,θα ρθει απο μονο του.Το αφησα,δεν ηρθε ποτε.Το κυνηγησα,κουραστηκα....Λεω λοιπον να το παρατησω και αυτο,να βλεπω την ζωη μου παθητικα να περναει......
μα ίσως καποτε η αναζήτηση να συνεχιστεί...

σκέψου τι θα γίνει
αν κάποτε αγγίξεις το κορμί σου
και το βρεις τσακισμένο
απτις πληγές
και γύρω σου κούκλες χλώμες
ανίκανες νακούσουν την φωνή σου
κι οι αλήθιες σου να σέρνονται
στο πάτωμα γυμνές....